Mijn september 2020

Mijn september 2020

Het maandoverzicht is terug van weggeweest! Het was leuk om in augustus te experimenteren met weekoverzichten. Er gaat meer tijd in zitten dan ik dacht maar zodra je er een beetje ritme in krijgt, is het wel te doen. Maar niet voor elke week. Dus dat was het einde van mijn experiment en ook in 2021 komen er gewoon maandoverzichten. Terug naar september, wat heb ik deze maand allemaal gedaan?

Week een

In de eerste week van september strugglede ik een hoop met administratie. Dat zeg ik gewoon heel eerlijk. Ik kwam er niet uit, zelf niet, niet met tutorials of artikels van mijn boekhoudprogramma en zelfs niet toen ik hulp vroeg via hun servicemail. Wat ingewikkeld. Uiteindelijk schakelde ik de hulp van mijn oude buurjongen in en die beantwoordde mijn vermoedens, zodat ik mezelf toch door die administratie kon loodsen. 

Misschien heb je het vorige maand wel meegekregen: ik was gestart met een Chloe Ting sportchallenge. 37+ graden, geen sportkleding, weinig ruimte – ja, dat werkte niet. Toch haalde ik het tot en met dag 10, maar toen kakte ik in. Het was gewoon te warm en ik had geen motivatie meer. Deze week pakte ik het weer op! Chloe Ting had de 2020-versie van dezelfde ‘2 Week Shred Challenge’ geupload dus ik dacht, perfect timing. Ik startte op zaterdag 5 september, dat kwam met alle rustdagen heel goed uit. De eerste rustdag was op een dag dat ik een dagje op pad met mijn zusje gepland had, de tweede een fotoshoot met een oud klasgenoot en de derde rustdag viel precies op mijn diploma-uitreiking. Of ik spierpijn had? De dag na de eerste dag voelde het alsof ik de hele dag op stelten liep, zoveel spierpijn had ik. Sindsdien heb ik geen spierpijn meer gehad. Je kan de video van mijn challenge hier terugvinden.

Dit was trouwens ook de week dat ik een heel leuk verzoek kreeg van een docent van Hogeschool Rotterdam, maar daarover binnenkort meer.

Week twee

Elke dag Chloe Ting. Bovendien heb ik het allemaal gefilmd, haha. Natuurlijk wilde ik er een before en after video van maken. Dit was een drukke week aan freelance werk. Ook eentje voor belangrijke inzichten. Ik haalde een klus binnen, portfoliowerk in plaats van betaald, maar tot nu toe heb ik het echt heel leuk met die klant dus dat is top. Ik blogde veel, ik lanceerde mijn branding starterpack product maar op vrijdag… vrijdag kakte ik helemaal in.

Een dieptepunt

Vrijdag was een dieptepunt. Ik schreef er al over voor een Instagram post, maar ik zag het nog even kort vertellen. Sinds ik geslaagd ben, ben ik aan het solliciteren. Steeds kwam er een afwijzing binnen, hoewel dat het leven is, voelde het wel shit. En die vrijdag spande de kroon. Ik voelde me moe, lag veel op bed en ’s middags kwam ik er alleen uit voor koffie bij oma – en daar voelde ik me ook lamlending, haha. Daarna belande ik weer in bed. Tot ik een mailtje las. Het was de zoveelste vacaturemelding van LinkedIn en ik barste in huilen uit. Dat wil ik helemaal niet. Ik vond het verschrikkelijk om te solliciteren. Binnen vijf minuten stond ik buiten en ging ik aan de wandel, zodat ik mijn emoties kon verdringen. Ik maakte een voice memo voor Nikki, waarin ik ook bijna vier keer moest huilen, en besloot álle vacaturemeldingen uit te zetten. Vier op LinkedIn, vier mails van LinkedIn, Glashelder, Nuevoo (ofzo) en ik kreeg van nog een platform mails – alles ging uit. 

Licht aan het eind van de tunnel

Er moest iets veranderen, dat moest gewoon. Mijn hoofd kraakte ervan. En ineens had ik het. Voor het eerst sinds januari kwam er weer een idee voor een boek bij me binnen. Ik ben direct aan de slag gegaan. Ik liet het mijn zusje weten, die me aanmoedigde, en zowel Nikki als Sanne motiveerde me ook om hiermee door te zetten. 

Zaterdagochtend begon daarom direct met een wandeling naar de winkels. Ik kocht een spiraalnotitieblok bij de Bruna en begon met schrijven. Elf pagina’s met de hand, het begin van een nieuw boek. Maar er moest nog meer veranderen. Ik moest mijn moeder over hoe ik me voelde. Dus die middag hadden we een goed gesprek. Ik was niet gelukkig, totaal niet zelfs, en daar moest verandering in komen. We spraken iets af en maandag gooide ik dat op alle socialmediakanalen die ik heb. Maar dat gesprek heeft ook dingen veranderd. Onze dynamiek thuis, interesse naar elkaar, mijn gevoelens zijn uitgesproken en dat merkte ik ’s avonds maar al te goed. 

Week drie

Maandag was het moment dat ik aankondigde wat mijn grote verandering was… ben je er klaar voor? Ik ben gestart als fulltime ondernemer. Het voelde zo goed om die verandering in gang te zetten. Het was een hele belangrijke keuze. Ik had het nodig. Maar ik had ook de steun van mijn moeder nodig. Ik woon immers nog steeds thuis en in mijn blogs over uit huis gaan (deel een en deel twee) vertelde ik al dat er ook regelmatig gepusht werd met de vraag of ik al een baan had. Daarom sprak ik met mijn moeder het volgende af: tot aan het einde van het jaar ga ik fulltime ondernemer. Zit er dan nog geen schot in, dan ga ik weer solliciteren voor een baan in loondienst. Maar zien we wel een stijging en kan ik zowel kostgeld als mijn eigen rekeningen betalen, dan blijf ik dit doen. En dat brengt me tot de rest van week drie.

Ik zette mijn alles op het promoten van mijn eigen diensten. Er zijn al twee offertes verzonden, allebei afgewezen, maar ik ben tenminste bezig. Dit zijn de leuke sollicitaties, sollicitaties en cold pitches voor wat ik echt wil. En ik merkte de verandering direct. Ik zit met een glimlach op mijn gezicht opdrachten te zoeken in plaats van heel chagrijnig. Maar ik haalde ook gelijk drie andere klussen voor een werkgever binnen, dus dat was wel heel tof.

Je kan me steunen! Boek een fotoshoot, een branding starterpack of vraag je docenten of ze nog een inspirerende spreker kunnen gebruiken. Ik vul graag een digitale les in om je te vertellen over mijn avontuur. Maar het allersimpelste, je kunt me volgen op Instagram en LinkedIn en mijn posts liken, dat zorgt ervoor dat potentiele klanten me kunnen vinden.

Week vier

Deze week begon met iets waar ik zo ontzettend veel zin in had. Ik zag Nikki eindelijk weer na negen maanden. We zagen elkaar nog in januari toen ik haar moeder Linda fotografeerde, maar toen studeerde ik af en kwam corona. Wat een middag was dit zeg! We praatten over onze boeken, ik mocht haar oma’s biografie geven en haar exemplaar signeren, we praatten over onze plannen voor het laatste kwartaal en schrijfplannen voor in 2021 – kortom, we hebben weer ontzettend bij gekletst. Aan het eind van de dag voelde ik me ook zo gemotiveerd om door te zetten met al mijn plannen.

Dinsdag had ik weer een fijne call met Charmayne, van Charscoaching. We werken nu al een paar weekjes samen en ik ondersteun haar met social media dingen, zoals advies, het schrijven van bepaalde teksten en onderzoek doen naar andere onderwerpen. Ik stond echt te trappelen om de opdracht die ik tijdens deze call kreeg te mogen doen.  

Woensdag was ook super spannend! Ik stuurde twee mails naar oproepen voor tekstschrijvers en verstuurde mijn eerste mail voor een sprekersklus. Ja, ja, ik meen het echt. Ik mailde namelijk mijn oude basisschool met de vraag of ik een gratis creatieve gastles mocht komen geven. Dat past perfect met de Kinderboekenweek! Ik kan niet wachten tot ik hier een reactie op krijg en jou alles kan vertellen over mijn eerste mogelijke sprekersklus!

Hoe was jouw september?

Liefs,
Femke

Wil jij ook een heel leuk boekennieuwtje in je mailbox ontvangen? Schrijf je dan nu in voor mijn nieuwsbrief, want aanstaande maandag vertel ik je wat over mijn nieuwste boek!

Volg:
0
Deel:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Geverifieerd door MonsterInsights