Mijn november 2020

Mijn november 2020

Er is deze maand zoveel gebeurd, dat ik zowel mijn telefoonagenda, Instagram Stories en Structuurjunkie planner erbij moet pakken. Ik wil je het liefst echt alles vertellen, maar dan zit je hier over een uur nog. Dus houd ik het mooi bij de highlights!

Week een – de spontane week

De eerste week van november begon op 2 november, maar op zondag had ik al iets ontzettend spannends gedaan. Na tien maanden hard werken en heel veel schrijven, stuurde ik uiteindelijk op 1 november mijn fantasy manuscript naar een handvol uitgeverijen. Ik roep al jaren van de daken dat het mijn jaardoel is om een boek naar uitgeverijen te sturen, maar sinds ik in 2019 en 2020 ontdekte dat fantasy echt ‘mijn’ genre is, ben ik er nog serieuzer naar gaan kijken. Toen dit idee kwam op 6 januari 2020, heb ik me er volledig aan overgegeven. Waarom? Omdat ik geloof in dit verhaal. Meer dan in alle verhalen die ik tot nu toe heb geschreven. Toch is het heel spannend, vooral het wachten tot ik een reactie krijg. Of dat nou positief of negatief is, ik heb wel die stap gezet. Duim je mee voor een positief antwoord?

Na maandag en dinsdag hard te hebben gewerkt, was ik woensdagochtend al vroeg wakker. Vroeger dan mijn wekker, laat ik het zo zeggen. Ik had namelijk een dag gepland om bij mijn vader langs te gaan. Zowel hij als mijn stiefmoeder zijn op woensdagochtend vrij omdat ze als opa en oma op mijn neefje passen, dus des te meer reden om een dag op en neer te gaan. Ik heb de hele ochtend met Siem geknuffeld, daarna boodschappen gedaan, werd ik geknipt, gekookt en gewacht tot mijn stiefbroer thuiskwam. Uiteindelijk ben ik heel spontaan ook blijven slapen, omdat ik anders heel erg laat met het openbaar vervoer naar huis moest. Dat was echt heel gezellig. En donderdags ging ik redelijk op tijd weer terug naar huis want ik had met mama afgesproken dat we bij Anne langs zouden gaan.

Week twee – de ‘blegh’ met een lichtpuntje week

Wat een titel, zeg, haha. Maandag had ik een drukke werkdag staan, die me achteraf goed verlopen is. Ik kreeg weer motivatie om een cursus uit te werken dus pende ik de basis neer. Maar dinsdag was niet zoals maandag. Er stond geen transcript meer klaar om te doen, dus had ik geen werk. Daar had ik niet op gerekend, waardoor mijn planning niet liep zoals ik had gehoopt. Dat liet ik mijn dag ‘verpesten’. Ik hou namelijk van regelmaat, dus zoiets werkte een beetje in mijn tegendeel. Ik deed wel mijn best om het weer op te pakken, door direct een oproep voor een nieuwe tekstschrijfklus te schrijven en op al mijn socialmediakanalen te delen. Op Facebook werd hij ook nog eens flink gedeeld, dat was bijzonder. ’s Middags maakte ik wat Reels, heel spontaan ook, maar ik verveelde me en dat kwam uit die verveling. 

Woensdags schreef ik ineens meer dan 4.000 woorden aan dit nieuwe boek. Als ik het me goed herinner, zit ik nog maar zo’n 1,500 woorden van mijn doel van november vandaan. De 30.000 woorden komt zeker in zicht. ’s Middags stond er toen toch nog een transcript klaar dus schreef ik me er direct voor in.

Donderdags kreeg ik onverwachts een fotografieklus binnen. Hij was van Nikki! Ze vroeg of ik feestelijke productfoto’s van haar boek ‘De wijze lessen van een twintiger’ wilde maken. Natuurlijk! Dat was heel creatief. ’s Avonds keek ik eindelijk, na maandenlang wachten vanwege een onverwachte seriestop-door-corona weer de eerste afleveringen van de nieuwe seizoenen van Chicago Med, Fire en PD. Met heel wat snackjes om dat te vieren. 

De foto situatie voor Nikki
De snacks die ik gekocht had om One Chicago te kijken

Zaterdag is waar heel deze week eigenlijk om gaat. Maar als ik zo lees, waren er veel meer lichtpuntjes dan dat ik me herinner. Toen oma’s biografie in augustus uitkwam, had oma voorgesteld dat wanneer de restaurants weer open zouden gaan, we met z’n drietjes uit eten zouden gaan om het hele project af te sluiten. Oma’s manier om ons te bedanken. Hoewel het idee hartstikke lief was, kwam er met corona niets van. Tot Joke begin onverwachts voorstelde om bij haar thuis te koken. Jokes vriend liet ons niet helpen en heeft ons de hele avond verwend met lekker eten, lekkere drankjes, lekkere snacks, leuke muziek en gezellige dansjes. Ik heb echt zoveel gelachen. En ik heb ook heel veel gelachen om mijn filmpje… ik at namelijk voor het eerst SLAK. Dat was bizar! Dat had ik in mijn Stories gezet en dat moment ga ik niet snel vergeten. 

Week drie – de ‘getting back in it’ week 

Hier deed ik vooral mijn best om weer in de werksferen te komen. Omdat vorige week dinsdag al niet lekker liep, brainstormde ik voor deze week, waardoor ik op de zondag zoiets had van ‘lekker, ik hoef mijn week niet meer te plannen’. Alle taken stonden klaar. Een socialsdag, een klantdag, een blogdag, een creatiedag en een schrijfdag. En ik vertelde mezelf dat het oké zou zijn als ik dinsdag niet kon beginnen met een transcript, op deze manier behoedde ik mezelf voor dezelfde fout als vorige week. In totaal is dit mijn langste werkweek van november geweest: 38 uur gewerkt aan blogs, klussen en boeken.

Maar het gaat om het eind van de week: weer een toffe zaterdag. Ik had namelijk samen met Sanne Hillemans en Nikki Pommer afgesproken! We zaten van ’s ochtends 11.00 uur tot ’s middags 17.00 uur en we hebben gekletst, gegeten, 30 seconds gespeeld en gebrainstormd voor elkaars aanbod voor 2021. Het voelde zo goed om weer even samen te komen.

NIEUW AANBOD: Inspiratiesessies voor schrijvers

Week vier – mijn verjaardagsweek

Goeie grutjes, na een volle werkweek met allerlei doorbraken en lessen mocht ik maandag aan de slag met mijn nieuwe aanbod. Zaterdagavond, echt vlak nadat ik de knoop had doorgehakt om met inspiratiesessies te beginnen, kreeg ik al een berichtje van een hele toffe auteur. Dus daar ging ik maandag al mee aan de slag. In de ochtend schreef ik ook een mail naar een ouddocent voor een project voor 2021 (op mijn Instagram lees je daar binnenkort meer over) en ik mailde een museum voor de verkoop van oma’s boek.

En toen was het dinsdag! Wakker worden met allerlei felicitatieappjes. Taart eten bij oma. Dat was voor mij al een hele toffe verjaardag, alles was beter dan vorig jaar in het ziekenhuis. ’s Avonds zouden we bij oma frietjes eten. Dat was de bedoeling… Tot mama geen keuze kon maken voor haar snack en ze ‘uit eten’ wilde terwijl alles dicht was. Dan zouden we maar naar de frietzaak zelf gaan, en dan niet eens in ons dorp, nee, een dorp verderop – en toen reed mama de andere kant op… toen kreeg ik iets door. Uiteindelijk stopten we bij Joke, waar we in de tweede week ook voor oma’s biografie hebben gegeten. Mijn zusje en haar vriend waren er ook als verrassing en ’s avonds kwam een neef met zijn vrouw en de kids nog hoi zeggen. Dat was een geweldige dag en man, wat voelde ik me geliefd.

Wat een boel eet-foto’s, hè?

De rest van de week heb ik gewoon gewerkt. Woensdag was ik zo moe dat ik vanuit mijn bed geblogd heb. Donderdag werkte ik aan twee transcripten zodat ik mijn omzetdoel van de maand nog kon halen en vrijdag heb ik aan mijn nieuwe non-fictie boek gewerkt. Al met al was november echt een top maand! 

Hoe was jouw november?

Liefs,
Femke

Aanstaande maandag verstuur ik mijn laatste ‘Brief van Femke’-mail van dit jaar! Wil jij weten wat mijn plannen voor 2021 zijn, schrijf je dan nog snel in.

Volg:
0
Deel:

2 Reacties

  1. 2 december 2020 / 10:19

    Ik duim mee voor een positieve reactie op je manuscript! 😀

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Geverifieerd door MonsterInsights