Mijn mei 2020

Mei maand of mij(n) maand? Er raasde een wervelwind van gebeurtenissen door deze maand, waarbij ik ook nog eens van de trap geblazen werd (oeps, au) en aan het eind dacht van zo, op naar vrijheid. De maand begon met leuke mailtjes en het inleveren van mijn scriptie, maar hoe ging de rest?

Week een

Ik had een leuk mailtje in mijn Instagram DMs gekregen en dat contact ging verder via de mail! Ik verschoonde op zondag weer mijn bed, zat bij oma en deed lekker mijn ding. Mijn ding a.k.a. de laatste loodjes van de scriptie.

Week twee

Want week twee stond daar helemaal van in het teken. Zondag de tiende was de deadline van mijn scriptie, en ook al was ik al behoorlijk ver, klinkt het misschien wel bekend als ik zeg dat ik op het eind bijna alles wilde veranderen. Gelukkig had ik ook andere dingen om me af te leiden. Woensdag en donderdag had ik namelijk een digitale voorlichting van mijn opleiding. Omdat de open dagen vanwege het coronavirus niet konden doorgaan, zijn ze naar Zoom verplaatst. Het is leuk om te zien dat de studenten ondanks alles toch nog gemotiveerd zijn om aan een nieuwe studie te beginnen – wellicht met de mogelijke zorgen over hoe nu verder, maar daar hadden de docenten antwoorden voor. 

Tja, en toen was het zondag. Mijn Moederdag was meer scriptiedeadline dag, zoals ik in mijn blog voor Profielen schreef: ‘de naweeën van mijn scriptie’ (die een hele andere titel kreeg). Het was een gekke dag want gek genoeg voelde ik me niet zenuwachtig een paar uur voor de deadline. Dat idee liet me dan weer schuldig voelen en weet je wat? Ik ben gewoon samen met mama naar mijn zusje gegaan voor Moederdag en daarna direct naar mijn bed gegaan. Ik dacht, ik kan wel blijven sukkelen maar daar schiet ik toch niets mee op. 

Week drie

Maandag was een leuke dag! Ik maakte mijn hele kamer schoon. Weg met al die scriptiebacillen, haha. Ik gooide alle bestanden die me aan mijn scriptie herinnerde op mijn harde schijf en archiveerde papieren die er ook mee te maken hadden. Die schoonmaaksessie heeft echt wonderen gedaan, want het voelde namelijk als een nieuwe start. 

Ik keek het meest uit naar de avond, want mijn studieplazabuddy Elvira en ik zouden digitaal gaan wijnen om te vieren dat we scriptie hadden ingeleverd. Als drankje had ik een Likeur 43 cocktail, de berry-smaak. Het is iets nieuws, en ik kocht ook gelijk de lemon-smaak. Die berry was apart, er zat ook wijn doorheen, maar smaakte lekkerder dan de lemon want die kreeg ik aan het einde bijna niet weg omdat ‘ie zo zuur was. En toch was hij wel lekker, misschien drink ik hem de volgende keer in twee keer. 

Dinsdags schreef ik mijn Profielen blog, die ik hierboven benoemde, en ineens maakte ik me zorgen. Wat er in Scheveningen gebeurde, bleef aan me knagen. Terwijl wij geruststellend nieuws kregen over een familielid, hebben vijf families dat niet gekregen. Ik was er wel een paar uurtjes van slag van. 

Dus richtte ik me op mijn familie, en oma’s biografie. Ik ben bijna twee uur bezig geweest met het sorteren en het maken van bijschriften voor alle foto’s. Het was een goed taakje om even niet bij na te denken. Toen ik op zondag mijn scriptie had ingeleverd, voelde ik flink wat opluchting. Hierdoor had ik ook meer tijd, dus sorteerde ik alle foto’s van oma die mijn nicht had gescand en begon aan een tekening voor de plattegrond van het dorp.

Deze hele week zat vol emoties, dit was de wervelwind die ik noemde. Tussendoor viel ik ook nog eens van de trap. Ik heb iets met trappen, ik kan er nooit fatsoenlijk af… want vrijdagmiddag viel ik er gewoon weer vanaf! Ik voel me zo stom, maar ik glijd elke maand weleens van de traptreden af. Hoe dan ook, vrijdag mocht ik afsluiten met drie hele gave mails en een tof berichtje op WhatsApp. Nu is het afwachten. 

En ik eindigde deze week met de eerste scène in mijn nieuwe manuscript! Waar die over gaat kan je lezen in blogposts van de schrijffabriek.

Week drie

Deze week was een klusweek. Een van mijn ooms ging bij oma in de garage aan de slag en ik heb hem drie dagen geholpen. Met een plamuurmes stak ik alle losse stukken steen en loszittende verfresten van de muur, en mijn oom vulde deze met een nieuwe laag cement. De garage had al in zo’n dertig jaar geen beurt gekregen, en oma woont al 55 jaar in dat huis. Er zat stof op plekken waar ik niet wist dat het kon komen, maar het was wel heel gezellig.

Op zaterdag kon ik wel een gat in de lucht springen, want ik haalde de eerste mijlpaal bij dit boek: de 10.000 woorden. Nog 80.000 te gaan, haha.

Dit was vlak voor het spannendste moment van week vier, mag je drie keer raden welke, haha.

Week vier

De laatste week van de maand was een hele spannende. ’s Maandags wenste ik dat het donderdag was, en voor je het wist was het vrijdag. Dinsdag zat ik lekker bij oma in het zonnetje en toen ik thuiskwam, viel ik bijna op bed in slaap. Maar dat was niet de bedoeling, want ik had het oefengesprek van mijn adviesgesprek – het laatste deel van het afstuderen. Samen met mijn docent liep ik de presentatie door die ik al gemaakt had. Maar mijn studieplazabuddy, het klasgenootje aan wie ik werd gekoppeld tijdens de terugkomdagen op school, gaf me goed advies: ga pas aan je adviesgesprek verder als je zeker weet dat je door mag, want anders voelt het als te vroeg gejuich, als je snapt wat ik bedoel. Dat snapte ik zeker. 

Woensdag had ik mijn laatste grote vergadering van stage die ik notuleerde. In de tussentijd maakte ik een vragenlijst voor toekomstige samenwerkingen (wist je al dat je mij kan inhuren als tekstschrijver en fotograaf?), die ik donderdag omzette naar een invulbaar formulier in Indesign. Dat was tof, want zoiets had ik nog niet eerder met dat programma gedaan. Weer wat geleerd! 

Vrijdag was de spannendste dag ooit. Ik had ’s ochtends een zakelijk telefoontje, waar goed nieuws uit kwam, en daarna belde ik samen met mijn studieplazabuddy om de zenuwen van hét belletje te bespreken. Om 11:00 uur zouden we namelijk te horen krijgen of we door naar het adviesgesprek mochten, oftewel dat we voor 66% procent al geslaagd waren (je mag alleen door als je op vier van de zes competenties minimaal een 5,5 had gehaald). Nog geen vijftien minuten later belden we elkaar weer op. 3… 2… 1… gehaald! Allebei! Dat was toch een opluchting. Ik vierde het met een tompoesje bij oma, even lekker naar de dijk (ons winkelcentrum een dorp verderop), ik trakteerde mezelf op Dubbelleven van Chinouk én op Netflix zodat ik die avond lekker kon chillen met nacho’s en een Liefmans bier. En tja… zo vergat ik vervolgens dat ik dit maandoverzicht moest maken, haha. 

Wat ga ik dit weekend nog doen? Ik ga me goed voorbereiden op komende week, want ik heb een aantal klussen staan waar ik heel blij mee ben. Maar ik ga ook schrijven, dat staat vooral op de planning, en terug de zon in met een goed boek.

Hoe was jouw mei?

Liefs,
Femke

Volg:
0
Deel:

4 Reacties

  1. 30 mei 2020 / 13:06

    Jihaaaa, lieve Fem. Gefeliciteerd met álle goede nieuws dat op je pad is gehuppeld en de eindeloze zomerloomheid die in het verschiet ligt! <3

    Enne, hoe was jouw mei? Die is nog niet gevlogen, hè? *Iemand* viert hier morgen haar 20-something. X

    • Femke
      Auteur
      30 mei 2020 / 14:19

      Hahaha leuk mens. Dankjewel voor je lieve reactie ?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Geverifieerd door MonsterInsights