Mijn juni 2020

Mijn juni 2020

29 mei klopte aan en ik kreeg te horen dat ik op mijn adviesgesprek mocht! Heel fijn natuurlijk, maar het bracht ook de nodige stress met zich mee. Ik had slechts twee weken om dit gesprek voor te bereiden. Daarnaast begon ik op 1 juni ook nog eens met een paar freelance klussen. Het zoeken naar een balans ging niet zonder horten en stoten. Lees je mee?

Week een

De eerste week liet ik vooral mijn rust even terugkeren. Ik was best zenuwachtig geworden voor de uitslag en dan moet je ineens terug duiken in je scriptie om het gesprek voor te bereiden. Ik had er eerder aan kunnen beginnen, maar dat deed ik bewust niet. Wat nou als ik het gesprek al had voorbereid en ik te horen kreeg dat ik niet op mocht maar een herkansing had? Ik wilde dus niet te ver vooruit denken. Maar ik had natuurlijk wel al een idee. 

Op 1 juni begon ik ook gelijk met een van de freelance klussen. Daar was ik de maandag helemaal mee bezig. Dinsdags kwam mijn zusje weer op bezoek en gingen we samen met mama naar het terras. Of ik daar over twijfelde? Ja, zeker. Maar toen we daar aankwamen, waren we een van de drie gezinnen die er zaten. Voor de rest was er niemand. Woensdags in Breda was dat wel een ander verhaal, daar hield niemand zich aan de regels, de looprichtingen, noem maar op. Daar stond ik wel echt van te kijken. Aan het einde van die middag plofte ik vermoeid neer op Annes bank en viel ik haast in slaap!

Deze week kwam mijn blogpost “Wanneer ga je uit huis?” online en wauw, ik wil je echt ontzettend bedanken. Ik kreeg er leuke reacties op, hij deed het goed op Facebook en werd heel veel gelezen. Het is fijn wanneer zo’n persoonlijke blogpost zo goed ontvangen wordt!

Week twee

… tja. Dit was niet mijn week. Ik val maar met de deur in huis: dit was totaal niet mijn week. In het weekend was ik snotterig geworden, waardoor ik een paar afspraken moest afzeggen. Ik dacht nog, ik heb te veel in de wind gezeten en gelopen op beide terrassen. Maar ik wilde nog steeds werken. Dus op de maandagochtend maakte ik een verrassingsfilmpje dat onderdeel was van mijn afstuderen. Ik was nog niet eens aan de tweede shot begonnen, mijn sproeten-look, en mijn camera viel van de makeshift statief. Het schermpje van de Canon G7X was verbogen en kon niet meer dichtklappen. Gelukkig boog mam het ding een eindje terug en waren er geen grote beschadigingen.

Maar daar eindigde het niet. Ik begon aan een blogpost voor volgende maand. Daarvoor stapelde ik allerlei boeken op, mijn boekenplank raakte leger en leger en boem, daar ging mijn stenen spaarspot. Wat heb ik gevloekt! Twee minuten lang zelfs. Ik was zo pissig op mezelf. Ik zag het gewoon gebeuren. De rest van de dag raakte ik niets aan, ik hielp oma niet met de koffie (want je zal net zien dat het derde ding dat kapotgaat de glazen pot waar alle koffie in zit). Ik geloof namelijk wel in drie keer scheepsrecht. Maar de derde keer scheepsrecht gebeurde niet bij mij, maar bij mijn studieplazabuddy die iets liet vallen, haha. 

Dinsdagmiddag, de hele woensdag en donderdagochtend lag ik in bed. Ik had al mijn taken uit mijn planner gehaald en keek ambulanceseries. Meer puf had ik niet, ik voelde me steeds zieker worden. Tot donderdag aan het eind van de ochtend. Ik knapte gelukkig op! Dus ging ik gauw aan de slag met wat er dringend was: mijn adviesgesprek. Waar mijn zieke moment aan lag, weet ik nu wel. Niet alleen had ik een verkoudheid te pakken, maar ik raakte ook heel gestresst vanwege school. Er kwam namelijk heel onverwachts een scriptie-gerelateerde vraag binnenvallen waarvan ik niet goed wist wat ik er mee moest, als peercoach zijnde. Gelukkig kon mijn stagedocent mij hier gerust in stellen. Toen dat van mijn schouders viel, knapte ik meer op.

Je kan je misschien voorstellen dat ik deze week ook weinig groots heb gedaan. Ik wilde namelijk niet terugzakken in die ziekige bui. Dus in het weekend nam in mijn rust en werkte ik alleen aan mijn adviesgesprek. 

Week drie

Het was de week: de week van mijn adviesgesprek. Maandags had ik steeds het gevoel hem ‘morgen’ te hebben, maar op de dinsdag had mijn studieplazabuddy haar gesprek. Het was wel spannend, dat kan ik je zeker vertellen. Presentaties geven via Teams is nog best lastig.

Ik ben geslaagd! Dat heb je natuurlijk al kunnen lezen in de blogpost ‘Ik ben afgestudeerd’. Net als hoe ik me erdoor voelde en wat ik gedaan heb om het te vieren. Een hint: soesjes proppen.

Week vier

Maandag begon productief, maar dat verpeste ik al snel doordat ik een spellingsfout maakte ik een sollicitatiemail… yup, ik sprak de contactpersoon aan met een hele andere versie van haar voornaam, shit! Nu maar hopen dat mijn schrijfkunsten die fout verzachten. 

Dinsdags sprak ik met Sophie af in Rotterdam. Eindelijk! Ik dacht dat ik haar voor het laatst in januari of februari had gezien, maar ze was me in maart nog komen opzoeken in de Kunsthal. Toen gaf ik haar en haar vriend een supertour, als zeg ik het zelf, haha. We aten (Soof laat ontbijt, ik vroege lunch) bij Bagels & Beans, die echt een hele goede service hebben nu met corona, en struinden daarna met een tweede ijskoffie door de stad. We kwamen in buurten waar we nog nooit geweest waren en mijn teller tikte de 7.000 stappen aan. 

Donderdags had ik mijn afscheid bij de Kunsthal. Het was veel te warm om ook nog iets leuks te doen, anders had ik met Elvira afgesproken om bij winkels te kijken. We lunchten op het terras van de Kunsthal, deelden afscheidscadeautjes uit en ja, namen afscheid. Ondanks een gekke stageperiode ben ik toch geslaagd. Ik kwam helemaal bezweet thuis, liet mijn cadeautje aan mama zien, paste nieuwe broekjes (die met een bestelling waren binnen gekomen), en zat uiteindelijk op de bank met een tonnetje aardappelsalade. Ik had er nog maar net vijf uitgepikt toen oma belde. Ze had te veel eten gemaakt en vroeg of ik zin had om mee te eten. Hoe lief?! 

Vrijdag at ik weer bij oma, haha. Ze had nieuwe poters gekregen en wilde die frituren. ’s Ochtends had ik twee belafspraken, waarna ik een van de klussen nog moest aanpassen, dus zat ik rond een uur of drie bij oma buiten met mijn laptop. Gek genoeg ging het daar beter dan thuis, waar het wel koeler was. Zo voelde het alsof ik ‘buitenshuis’ aan het werk was en dat was fijn. We hebben zelfs nog aan haar biografie gewerkt door bijschriften te maken bij de foto’s voor haar biografie. 

Zaterdag begon nog steeds warm, ondanks dat het met een paar buien wel wat was afgekoeld. Ik bracht twee pakketjes terug naar een afhaalpunt, at een harde eierkoek bij oma bij wie ik mijn nieuwe outfit liet zien, en maakte daarna nog een wandeling van twintig minuten. De rest van de dag tikte ik blogjes, waaronder deze. ‘s Avonds at ik weer bij oma, haha! Mijn oom en neef kwamen op bezoek en we gingen uit eten in het dorp.

Zondags maakten we oma’s boek af! Joke en ik stuurden het gelijk op naar onze redacteur, de toffe Sanne Hillemans (die 55 Tips over schrijven en uitgeven uitgaf). En nu is het afwachten geblazen! Nou ja, haar feedback afwachten. Er moet nog een hoop gebeuren voor de lancering!

Week vijf

De vijfde week van juni begon met een reisje naar Zeeland. Anne was al bij onze vader wezen slapen, zodat we samen een dag konden doorbrengen. Pap wilde alles weten over oma’s biografie die over een maandje uitkomt, dat was super om te horen. We reden een rondje door Vlissingen (altijd over de boulevard) en daarna knipte mijn stiefmoeder mijn haar, omdat Sophie (gister wanneer de blogpost uitkomt) auteursportretten komt maken. No way dat ik met mijn coronakapsel op de foto ging, hè, gelukkig wilde Karin daar wel tijd voor maken en krulde ze ook nog eens mijn haar. We lunchten gezellig in Domburg en deden als toetje een ijsje in Zoutelande, dat was ons Vaderdagscadeau, dat ijsje dan. Pap wilde niet dat we betaalden voor de pizza’s, haha. 

Dinsdag was ontzettend productief. Ik had het gevoel dat ik nog wat in te halen had van de vorige week, omdat ik toen een paar dagen leuke dingen had gedaan. En of ik gewerkt heb. Vanaf 9:00 uur tot en met ’s avonds 22:00 uur. Natuurlijk met de nodige pauzes, maar na het avondeten om 17:30 uur en douchen om 19:00 uur had nog geen zin om te stoppen. Ik ben constant bezig geweest. Een hele hoop hiervoor was voor oma’s boek. Spannend, die laatste maand!

Dit is volgens mij mijn meest uitgebreide maandoverzicht ooit. Als ik straks ergens ga werken, dan zal ik misschien niet zoveel te vertellen hebben, dus neem ik het nu maar voor lief.

Hoe was jouw juni? Nu zitten we officieel op de helft!

Liefs,
Femke

Wat ik deze maand las:

Gadgets die ik gebruik tijdens het boeken en blogs schrijven die ik enorm aanbeveel:

Volg:
0
Deel:

4 Reacties

  1. johanna
    7 juli 2020 / 10:55

    Leuk verslag. Wat voor baan zoek je? Die biografie over je oma, speelt die in Domburg? Mijn oma, die nog voor 1900 geboren was, komt ook uit die regio, en dat zou me interesseren. Maar je schrijft er vast een blog over. Succes met alles!

    • Femke
      Auteur
      7 juli 2020 / 20:28

      Thanks! Qua baan zoek ik iets richting marketing/communicate/management, dat sluit aan bij mijn opleiding, en als ik schrijven of social media erin kan verwerken zou dat geweldig zijn. De biografie van oma speelt op een aantal plekken af, maar Domburg komt er niet in voor. (Ben ik vorige week maandag wel weer geweest, heel fijn!) We schrijven qua locaties over Oude-Tonge en Rotterdam, en daarnaast komt Ouwerkerk ook voor ? Er komen zeker nog wat blogs aan, ? Bedankt!

      • johanna
        8 juli 2020 / 11:09

        Nu ik geloof dat mijn oma uit Ouwerkerk en Bruinisse kwam. Maar precies weet ik het niet meer. (ze heette “de Bruijne”). Ben benieuwd.

        • Femke
          Auteur
          8 juli 2020 / 11:47

          Leuk om te horen, Johanna! Als je je inschrijft voor mijn nieuwsbrief ben je straks als een van de eersten up to date over de lancering ?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Geverifieerd door MonsterInsights