Een tijd lang kreeg ik allemaal losse schrijfideetjes die ik niet met elkaar kon verbinden. De ene keer was het een locatie, de andere keer een naam van een personage, maar soms ook maar een voorwerp of dan weer wel een beginstadium van een plot. Ik wist niet hoe ik ze moest bewaren, dus bewaarde ik ze overal. Nu bewaar ik ze allemaal veilig bij elkaar. Kijk je met me mee?
Hoe bewaarde ik voorheen losse schrijf ideeën?
Ik bewaarde losse hersenspinsels en krabbels vaak overal. Op een los papiertje, een memoblaadje, een visitekaartje, ik heb zelfs een keer op een servet geschreven. Vaak maak ik ook gebruik van mijn telefoon, dan in notities, dan als video met zwart beeld waarin ik tegen mezelf praat, of zelfs in een voice memo naar een vriendin. Probeer al die losse manieren dan maar eens terug te vinden. Daarom staan mijn Moleskine-notitieboekjes er ook mee vol. Ik probeerde een lange tijd daar al mijn ideeën in te bundelen, maar ondertussen heb ik er al zeven van de afgelopen jaren.
Mijn nieuwe manier van losse krabbels bewaren
Ik leerde wel wat juist handig voor mezelf werkte: alles digitaal bewaren, maar wel eerst op papier uitwerken. Daarom gebruik ik mijn Moleskine nog steeds religieus. Daarnaast schrijf ik al mijn boeken in Scrivener. Ik schreef al eens eerder een blogpost over de fijne manier van werken met dit woordverwerkingsprogramma. Daar beschreef ik precies hoe ik het programma gebruik, maar met een kleine samenvatting: binnen een Scrivener project kun je je hele boek schrijven, maar ook plotten door middel van de kaartjes en je personages en locaties uitwerken. Ik vind het geweldig werken, alles in één project.
Sinds een jaar bewaar ik daarom nu ook al mijn losse krabbels en ideeën in Scrivener. Ik heb een apart project speciaal hiervoor gemaakt. Daarbinnen heb ik alle soorten krabbels onderverdeeld in categorieën: locaties, personages, plot en voorwerpen. Als ik dan een nieuw kaartje aanmaak, krijgt deze eerst de datum en daarna een of twee woorden als beschrijving zodat ik ze makkelijker kan terugvinden.
Maar gebruik ik die krabbels en ideeën dan ooit nog?
Zeg nooit ‘nooit’. Pas toen ik het idee voor mijn NaNoWriMo-project van november erin opschreef, kon ik de laatste puzzelstukjes leggen. Ik vind dit soort ideetjes vaak veel te belangrijk om er nooit meer iets mee te doen en het dus direct weg te gooien. In het boek van Elizabeth Gilbert, Big Magic, staat dan ook dat een idee niet voor niks bij je komt maar als je er niet mee aan de slag gaat, dat het je dan weer verlaat. Ik ben het daarmee eens. Het is tricky, hersenspinsels vangen.
Hoe bewaar jij dit soort losse ideetjes?
