Een van de leukste elementen van het fantasy-genre is het maken van wereldkaarten. Het maken van een wereldkaart kan op allerlei verschillende manieren, dat maakt het zo creatief. Vandaag neem ik je mee door mijn werelden en hoe ik de wereldkaarten heb getekend.
Manier 1: Knopen
Toen ik nog klein was, maakte mijn moeder vaak onze kleding. Een jasje hier, een gebreide trui daar, maar uit deze creatieve hobby kwam een grote verzameling aan knopen. Ergens in 2018 pakte ik haar laatste pot met knopen en strooide ze uit over een A3-vel. Grote knopen waren bergen, kleine knopen waren velden, en om de uitgestrooide knopen heen had je de landgrenzen. Zoals je op de foto hieronder kan zien, was het nogal rommelig. Knopen waren in mijn ogen te groot. Dus ging ik kleiner, en maakte ik het nog veel rommeliger.
Manier 2: Rijst!
Of ik mezelf voor gek verklaarde? Absoluut, maar ik had zoveel lol. Ik pakte onze bus met rijst, strooide het uit op hetzelfde A3-vel en creëerde zo twee eilanden. Rechts werd Aeseron (uit mijn manuscript Van Bloed en Marmer), links noemde ik steeds het westen want ik wist nog niet goed wat ik er mee wilde doen. Net als met de grote knopen, maakte ik hoopjes rijst waar ik bergen wilde zien. Met een potlood tekende ik een plusje in de hoopjes, zodat ik later nog kon herinneren waar de bergen moesten komen, en trok ik de contouren over et voilá: het land van Aeseron was geboren!
Manier 3: Ogen dicht en gaan
Tja, je kan ook een wereldkaart maken door gewoon je ogen dicht te doen en een lijn te trekken. Maar wees eerlijk, dat is veel minder leuk dan het werken met rijst, haha. De rijst was overigens al te oud om nog te eten. Plusjes zijn bergen, teken je ergens dubbele lijnen dan reken je die als provinciegrenzen of rivieren. Je kan het zo creatief maken als je wil.
Op deze manier ben ik uiteindelijk verder gegaan. In mijn kaart van Aeseron heb ik op Pinterest gezocht naar het tekenen van mooie bergen. De bliksemschichten zijn al mijn bergen, ergens in het midden zit een figuur met een schaduw en dat is een bos. Met iconen zoals kastelen of piramiden duidde ik de woonplaatsen aan. En die grote cirkels bij dat dorpje? Dat moeten rijstvelden en theeplantages zijn, maar ik wist niet zo goed hoe ik die mooi kon maken.
Digitaliseren
Uiteindelijk heb ik mijn getekende kaart gefotografeerd en trok ik op mijn iPad de lijnen over. Dat ging heel soepel. Op deze manier had ik er ook nog eens een leuke timelapse van, maar de schaduwen die ik met een potlood had gemaakt, kwamen minder goed over met de stylus.
Digitaliseren 2.0
De kaart voor Van Bloed en Marmer is niet de enige wereldkaart die ik heb getekend. Voor mijn nieuwe manuscript met de werktitel ‘Zandkasteel’ pakte ik het heel anders aan. Zoals je in de blogposts van de schrijffabriek kan lezen, is een deel van dat verhaal gebaseerd op China. Dus zocht ik naar oude kaarten van het land en keek ik of ik daar iets mee kon. Uiteindelijk wel, maar ik tekende het toch iets anders.
Mijn land, dat nog geen naam heeft, bestaat op het moment van schrijven – het nu, in het boek – uit zeven koninkrijken. Die zeven koninkrijken zijn ooit opgesplitst, nadat de drie originele broeders oorlog voerden tussen hun drie koninkrijken. Nadat ik de contouren van het hele land had getekend, splitste ik het op in drie koninkrijken (die gaf ik allemaal de gele kleuren) en vervolgens splitste ik die weer op in zeven koninkrijken. Ik ben er trouwens nog niet uit of ik met het woord koninkrijken of keizerrijken wil werken, dus schrijf ik nu steeds het rijk van X.
De rijken
Ik vond dat elk van de rijken in mijn wereld wel een doel moest hebben. Hierdoor kwam ik op het idee van import. Het spel Kolonisten van Catan heeft me daar heel goed mee geholpen. Ik gaf elk van de rijken een van de elementen van Catan, en vernoemde daar het rijk ook naar. ‘Het rijk der erts’ of ‘het rijk der gewassen’, of zoiets, haha. Maar omdat Catan maar zes elementen heeft (wol, hout, klei, ijzererts, goud en graan) ben ik er nog niet helemaal uit wat ik met het zevende rijk ga doen. Daar ligt wel de hoofdstad in waar het verhaal zich afspeelt, en daarvanuit heb ik het rijk allemaal stadsnamen gegeven, van hoe de inwoners het rijk zelf zien.
Wat heeft een wereldkaart nodig?
Alles wat jouw verhaal nodig heeft. Ik raad je aan om eerst na te denken over je plot, daaruit komt vanzelf wat je verhaal nodig heeft. Als je idee je inspireert om iets met muren te doen, zoals ik met de Chinese Muur, dan is dat alvast een uitgangspunt voor je kaart.
In mijn mini serie van ‘worldbuilding aan de hand van…’ zoals de eerste Harry Potter film en Star Wars 7 van vorige week vertel ik je meer over bepaalde elementen. Zo kwam er uit Star Wars dat je ook moet nadenken over landschappen. Bij de kaart van Aeseron deed ik dat wel, bij de tweede wereldkaart veel minder.
Een extra tip!
Wat mij vooral heeft geholpen is het kijken naar map making video’s op YouTube en het analyseren van wereldkaarten in mijn favoriete fantasyboeken. Schaduw van de Vos heeft een hele toffe kaart, maar Everless ook, en Caraval, de Schemering-trilogie, Nocturna – noem maar op. Die van Nocturna is wel echt een van mijn favoriete kaarten!
Heb jij weleens een wereldkaart getekend? Ik ben heel erg benieuwd naar je creaties. Stuur ze naar me op via Instagram, ik ben heel nieuwsgierig, haha.
Liefs,
Femke
