De 3 geleerde lessen van 2019

Twaalf maanden geleden schreef ik over de vier wijze lessen van 2018, vandaag doe ik dat weer. Het maakt niet uit hoe ouder je wordt, je blijft altijd leren – zelfs al ga je niet meer naar school. Als beginnende ondernemer, schrijver en afstudeerstudent maak ik van alles mee, daarom deel ik vandaag de drie geleerde lessen van 2019.

Taking a leap of faith, is eng

Een jaar geleden wilde ik ondernemen. I was shitting bricks, let me tell you – ik durfde de stap echt niet te nemen. Waarom? Omdat ik bang was dat ik iets belangrijks over het hoofd zou zien, het niet in mijn eentje aankon of gewoon totaal de plank mis zou slaan. 

Maar hé, in november zette ik toch de stap. Ik klopte aan bij de Kamer van Koophandel, ondertekende een paar papieren en liep de deur uit. Ik had zoveel research gedaan, geprobeerd om zoveel informatie in mijn hoofd te stoppen voor ik dacht pas écht aan de slag te kunnen – tot ik me inschreef. En de dag erna deed ik gelijk waar ik me voorheen niet toe kon zetten: ik knutselde de eerste versie van mijn privacy verklaring in elkaar. Ik was gewoon echt bezig! 

Het is nog steeds spannend, en als ik de btw-aangifte vergeet dan ben ik ook de klos, maar ik vind het wel leuker en leuker worden. Ben jij ook iemand die liever heel veel onderzoek voordat je de stap durft te zetten? 

Als iemand zegt ‘misschien moet je niet zo hoog grijpen’, grijp je hoger

Afstuderen en stagelopen is al best spannend, en het helpt niet als je afwijzing na afwijzing binnensleept voor je sollicitaties. Dat helpt in het normale leven al niet, maar als je met een deadline zit om af te studeren ook totaal niet. Toen ik in mei wilde stagelopen bij een uitgeverij, kreeg ik soms ook helemaal niets terug. Er werd me toen aangeraden om niet zo hoog te grijpen. Eerlijk, wat is dat voor advies? Er wordt toch niet voor niets gezegd ‘shoot for the stars’? Ik voelde me rot, want ik wilde het liefst wel met boeken werken, maar bij mij in de buurt was er niets. 

In mijn tweede jaar solliciteerde ik weer druk verder, dat was in september en oktober. Ik luisterde dus niet naar dit advies. Ik solliciteerde waar ik wilde, wat me tof leek en waar ik dacht wat te kunnen leren. En in november ondertekende ik een contract voor bij de Kunsthal in Rotterdam. Februari kan niet snel genoeg komen. 

Niet lullen, maar poetsen

Met dank aan mijn peer coach klas. Ik ben totaal niet goed met spreekwoordelijke gezegdes, als oma en ik Triviant spelen zak ik altijd op dit onderdeel. In september werd ik gevraagd om als peercoach aan de slag te gaan, en door een oefening van de eerstejaars leerde ik dit spreekwoord kennen.

Niet lullen, maar poetsen betekent bijna hetzelfde als ‘geen woorden maar daden’. Het betekent dat je door moet zetten met waar je het altijd over hebt. In mijn geval, ik wil nog steeds mijn boek uitgeven, maar daarvoor moet mijn boek af. Ik wilde ondernemer zijn, maar daarvoor moest ik langs de Kamer van Koophandel. Als ik echt mijn dromen wil najagen, moet ik stappen zetten. Anders kom ik er niet. Daarom heb ik de afgelopen twee maanden ontzettend mijn best gedaan om mijn manuscript af te maken. Naast al mijn opleiding was mijn manuscript mijn enige doel. Dat was het belangrijkst. Ik moest nog een hoop woorden herschrijven, maar ik ben er toch mee door gegaan. Want dat is wat ik echt wil.

Om alles goed samen te vatten: jij bent de persoon die de eerste stap moet zetten om je droom werkelijk te laten worden. Dat kan alleen jij. Jouw droom, jouw doel, jouw voortgang. En ik weet dat je het kunt. This is it, dit is het moment om de eerste stap te zetten. 

Zo, dat was mijn motivatiepraatje. Vertel me alles over je dromen en doelen. Door je doel op papier te zetten, wordt het werkelijkheid, en kun je er met volle vaart achteraan.

EEN HEEL FIJN NIEUWJAAR GEWENST, LIEVERDS!

Liefs,
Femke