Vijf jaar geleden maakte ik een keuze die mijn leven voorgoed zou veranderen…
“Hé Joke, zou je het zien zitten om het boek niet alleen voor onze familie uit te geven, maar ook voor andere lezers?” Ik had een voorstel gemaakt, een plan van aanpak, en zag het helemaal zitten. Volgens mij kostte het wat overtuiging, maar voordat ik het wist waren we drie maanden verder en hadden we een gedrukt boek in onze handen.
In deze vijf jaar verschenen er drie boeken van mijn hand: ‘Jo’ (biografie), ‘Slashwerk’ (managementboek) en ‘De Vloed Voorbij’ (historische fictie). Maar wat heb ik in deze vijf jaar als zelfpublicerende auteur geleerd? Dit zijn de vijf lessen die ik leerde!
Les 1: Exclusiviteit creëert schaarste
Stiekem is dit een quote uit Emily in Paris met de McLaren-parfummarketingstunt, haha, maar het heeft ook raakvlakken met mijn eerste boek ‘Jo’. Bij het publiceren van ‘Jo’ kozen Joke en ik ervoor om de persoonlijke foto’s uit oma’s archief exclusief in de paperback te stoppen. Het e-book zou dan alleen uit tekst bestaan (op de plattegrond en stamboom na). Zo zorgden we ervoor dat men sneller de paperback wilde kopen, omdat het een soort limited edition was. Eenzelfde soort tactiek zie ik ook weleens bij uitgeverijen: ze bieden het boek zowel fysiek als digitaal aan, maar het digitale exemplaar verschijnt pas later, zodat lezers eerst het fysieke exemplaar kopen.
Les 2: Stop jezelf wel in een hokje (qua genres)
Ik adviseerde het elke schrijver: “Laat je nooit in een hokje stoppen”. Schrijf wat je wil schrijven, schrijf waar je zin in hebt, ontdek nieuwe dingen, maar laat niemand je dwingen om in een hokje gestopt te worden. Toch heb ik in het afgelopen jaar steeds meer ontdekt waarom het wél handiger is om jezelf in een hokje te stoppen: het maakt marketing makkelijk, maar dat niet alleen. Wat mijn andere redenen zijn? Dat vertel ik je volgende week. Voor ‘De Vloed Voorbij‘ zit ik qua leesdoelgroep wel goed: young adult.
Les 3: De aansluiting bij het CB was de moeite waard
Heel 2023 twijfelde ik erover: zou ik mezelf aansluiten bij het Centraal Boekhuis, elke maand €40 abonnementskosten betalen en daar mijn boeken huisvesten, zodat boekhandels het via de officiële weg kunnen bestellen? In oktober maakte ik de beslissing om het wél te doen. Waarom? Grotendeels omdat ik niet eeuwig mezelf kon blijven afvragen of het me iets kon brengen, ja of nee. Nu, twee jaar later, is het meer dan duidelijk dat het de juiste keuze was. Ik heb 36 boeken aan boekhandels verkocht op deze manier. Meer lezen over mijn keuze bij het CB? Zoek op mijn website naar de blogpost ‘Deze indie auteur is aangesloten bij het CB, maar waarom nu wél?’ en lees er alles over.
Les 4: Nulmaanden horen erbij
Een maand zonder bestellingen, dan nog een maand zonder… het hoort erbij. In het begin van mijn carrière was ik gezegend met constante bestellingen met ‘Jo’. De eerste achttien maanden werden elke week bestellingen geplaatst, daarna viel het stil. In de veertiende maand van die achttien kwam ‘Slashwerk’ uit; toen had ik na vijf maanden mijn eerste nulmaand. Er kwamen gewoon geen bestellingen meer binnen. Dat was het begin van een heleboel bestellingloze maanden. Bij ‘Jo’ kwam de eerste nulmaand pas in 2022. In totaal zijn er 27 maanden (van de vijf jaar) niets besteld; dat is toch net iets meer dan twee jaar geen bestellingen. Bij ‘Slashwerk’ waren dat er twaalf, een heel jaar van de vier dat het boek uit is. Het is absoluut demotiverend, begrijp me niet verkeerd, maar het hoort er wel bij als beginnende auteur.
Les 5: Soms moet je risico’s nemen
Een van de belangrijkste lessen die ik leerde, die eigenlijk allesomvattend is: soms moet je risico’s nemen en soms faal je, soms word je teleurgesteld, soms behaal je niet de gewenste resultaten. Dat is dan jammer. Kijk maar naar mijn chocoladeactie met ‘Slashwerk’ (heerlijk, 23 chocoladerepen voor mezelf, hihi). Maar soms zit het wel mee! Gratis verzending aanbieden, de aansluiting met het CB, scholen mailen voor inkoop of zoals laatst de kortingsactie dat het boek voor €15,99 te koop was (hallo, vier euro korting!). Je moet blijven experimenteren!
En nu? Op naar meer boeken, meer lessen en meer jaren met mijn droombaan. Ik kijk er naar uit om nog meer lessen te leren!