Wat gebeurde er in de afgelopen tien jaar?

Afgelopen jaar heb ik geleerd dat je geen stappen vooruit kunt zetten als je niet reflecteert en verbetert. 2020 is de opening van een nieuw decennium en om daar verder te mogen groeien, wil ik nog een laatste keer terugblikken op de afgelopen tien jaar. 

Ik beweer niet dat alles wat in deze lijst staat een goede impact in mijn leven heeft gemaakt. Ook ik heb fouten gemaakt, en daar moest ik van leren en mee leren omgaan. Ik heb geleerd om in mezelf te vertrouwen en van mezelf te houden. Er is maar één jij en daar moet je het mee doen. 

Dit gebeurde er in de afgelopen tien jaar:

  • Ik verbrandde een brug, moest leren omgaan met mijn eigen keuzes en vond de moed om het beekje nog eens over te steken.
  • In deze tien jaar werd ik 12, ging naar de middelbare school, werd 16, haalde mijn mavodiploma, werd 18, slaagde voor Directiesecretaresse, nam een tussenjaar, maakte de Schrijversacademie niet af, werd 20 en 21 en 22 en sta op het punt om af te studeren.
  • Na veel zwart voegde ik eindelijk kleur toe aan mijn kledingkast. Nu draag ik blauw, bruin, geel, groen en zelfs rood.
  • Ik werd zelfstandig ondernemer.
  • Drie keer is scheepsrecht want ik haalde mijn rijbewijs, ook al rij ik het liefst zo min mogelijk.
  • Ik ging voor het eerst op vakantie, en voor de tweede, derde, vierde en vijfde keer. De reiskriebels begonnen in Londen, waarna ik met mijn nicht Joke in 2015 naar Barcelona ging, toen in 2016 alleen naar Trapani, vlak daarna ging ik met mam en Anne naar Kos en in 2018 ging ik met twee schrijfvriendinnen naar Edinburgh in Schotland.
  • Ik schreef bijna 350.000 woorden, in zes verschillende boeken. Mijn eerste verhaal over de middeleeuwen genaamd Civiel, mijn eerste fantasy Achter Hemel en Aarde, Zwemmen met Lood, Linquae in Signum, mijn oma’s biografie en mijn huidige manuscript Van Bloed en Marmer.
  • Ik leerde hoe ik van mijn eigen lichaam kon houden, en dat het überhaupt mogelijk was om dat te kunnen.

12-jarige Femke was onzeker en angstig. 22-jarige Femke is gegroeid. Niet perfect, niet volgroeid, niet altijd zeker van zichzelf – maar gewoon gegroeid. 

Mijn boodschap aan jou is: alles komt met de tijd. Ik kan hier ook nog wel aan toevoegen dat ik nog steeds niet mijn eerste vriendje heb (gehad), maar dat is niet boeiend – niet voor jou en niet voor mij. Ik was bang nooit van mijn eigen lichaam te kunnen houden, totdat ik 19 of 20 was, in een bh en spijkerbroek voor de spiegel danste op een liedje van Camila Cabello. Heb geduld. Dat had ik een lange tijd niet. Tot ik me eraan over gaf. 

Waar ben jij het meest trots op? 

Liefs,
Femke

Volg:
0
Deel:

4 Reacties

  1. 3 januari 2020 / 09:19

    Heel mooi wat je schrijft! Heel herkenbaar ook, sommige lessen heb ik ook het afgelopen decennium geleerd!
    Ik behaalde ook in 3 keer mijn rijbewijs en hield ook niet echt van autorijden. Nu ik een eigen auto heb, begin ik het toch te waarderen. Vooral als het regent en ik boodschappen moet doen ofzo 😉 Ik rijd dan wel automaat, dat vind ik heel veel schelen, je hebt meer tijd om op de weg te letten!

    • Femke
      Auteur
      3 januari 2020 / 09:27

      Bedankt, Mirjam! Dat wil ik nog wel eens proberen, in een automaat rijden, want dat is precies wat me tegenhoud om in mijn moeders auto te rijden. Die is oud en de versnellingsbak is ruk, haha en dan ben ik bang om voor de rotonde stil te vallen ?

  2. 5 januari 2020 / 17:16

    Wat een mooi decennium heb je achter je liggen! Veel gedaan, geien en gegroeid, letterlijk en figuurlijk. 😉

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Geverifieerd door MonsterInsights