Mijn maart 2017

Maart was een whirlpool van leuke dingen en gekke gevoelens. Bijna alles kwam in drieën of meervouden van drie, pure toeval eigenlijk maar erg leuk. Het eerste kwartaal van 2017 sluit ik hierbij af, lente is tevoorschijn gekropen en ik geniet meer van de zon, zoals het er nu voor staat kan er van alles gebeuren in de volgende drie maanden! Lees je mee?

Gevoelsmatig • gemotiveerd, creatief, geïnspireerd, geliefd en gestresst

Deze maand was een godsgruwelijke storm. In maart nam ik veel rust, al laat een creatieveling moeilijk zijn werk los. Ik werkte zo hard aan de laatste vijfduizend woorden van mijn tweede boek, werkte aan een derde, kreeg een superleuk creatief ideetje om anderen op te vrolijken en werd alleen al in de eerste week om de oren te gooien met videoideeën. Ook decoreerde ik weer een pagina van mijn sketchbook, met de quote van Elizabeth Gilbert in mijn achterhoofd: “I think perfectionism is just a high-end, haute couture version of fear.” (Is het al duidelijk dat ik steeds enorm geïnspireerd raak door Big Magic?) Er ging opeens een inspiratiebom in mijn hoofd af, de 20e, misschien kwam dat door de lente? Het allereerste compliment dat Nienke mij gaf over de allereerste alinea van boek drie kon ik wel zweven van geluk, het was zo’n lief en leuk moment. Complimentjes zijn altijd leuk hihi. Maar aan het einde van de maand voelde ik me heel grijs. Ik dacht grijs en deed grijs. Wanneer zal ik eens over een maand zonder stress schrijven? Examen stress is real. Maar het zonnetje doet wonderen.

Op deze dag bleek ik na één uurtje les alweer naar huis te mogen, dus om tien over elf zat ik naast huis op oma te wachten, lunchte ik met haar, heb ik heel de oprit onkruid-vrij gemaakt en ben ik zelfs wat verkleurd.

Beeld • Passengers, Fantastic Beasts and Where To Find Them, The Girl on the Train, Collateral Beauty, Hidden Figures, The Impossible

Een leuke lange lijst! Passengers was ge-wel-dig, ik heb ik geen tijden zo’n goede film gezien. Ik heb de film geen enkele keer op pauze gezet en weet wel zeker dat ik deze film vaker ga kijken. Het verhaal zit zo goed in elkaar! Fantastic Beasts had ik eind vorig jaar ook al een keertje gezien, toen vond ik het al te gek. Dit is typisch zo’n gevalletje van ‘come at me’ met een magische wereld, en ik kan het net als alle andere Harry Potter films steeds weer opnieuw kijken. The Girl on the Train is een ‘thriller’ maar ik vond het helemaal niet zo spannend, terwijl ik best goede recensies heb gehoord! Deze film zat ook echt te gek in elkaar, de drie vrouwelijke actrices waren echt fenomenaal – het acteer werk verdient zoveel kudos! Ik zou deze film niet snel opnieuw kijken maar ik ben wel blij dat ik ‘m eens gezien heb – een echt voorbeeld qua plottwists, net als Passengers! Collateral Beauty stond al op mijn lijstje vanaf het moment dat ik de trailer zag, en wauw, wat was dit een film. De laatste tien minuten waren – spoiler vrij – precies wat ik nodig had, heel mooi was het. Eigenlijk kan ik je al deze films aanraden! (Je mist wat als je Hidden Figures niet kijkt, het motiveert mij net zo erg als Legally Blonde)

Boeken • The Life-Changing Magic of Not Giving a F**k!, Duizend Stukjes Van Jou, Hidden Figures

The Life-Changing-boek heb ik eindelijk uit. Ik had niet verwacht er zoveel door te moeten lachen. Wat ik ook echt niet begreep is hoe sommige mensen dit boek dit fijn vinden, iedereen mag natuurlijk wel zijn eigen mening hebben, maar ik heb er wel degelijk wat van geleerd. De stappenplannen om minder fucks te geven zijn best motiverend, dus ik denk dat ik het boek er snel weer bij pak om echt met een notitieboekje naast te gaan zitten en notities maak. Duizend Stukjes Van Jou greep mij gelijk al van de vierde pagina vast. Wat heerlijk luchtig leest dit boek, en snel! Details lijken overbodig maar van de manier waarop Claudia Gray deze erin heeft verworven kan ik echt wel wat leren. Ik kan niet wachten tot ik de andere delen van De Vuurvogel-serie kan lezen. (Het toffe aan dit boek is ook dat het in de eerste persoon en tegenwoordige tijd is, twee dingen wat ik juist lastig vind (of wat me lastig leek), en het leest zo fijn dat ik er misschien wel van ga houden haha). En momenteel ben ik bij hoofdstuk twee van de Nederlandse versie van Hidden Figures.

Schrijven • ‘Achter Hemel en Aarde’, ‘Cortese‘ en ‘Zwemmen met Lood’

Op vier maart schreef ik het laatste woord aan Achter Hemel en Aarde. Eng was het wel een beetje, maar het gaf zoveel voldoening. Ergens halverwege was ik de draad kwijtgeraakt en op 31 december pakte ik deze weer op, het verschil tussen mijn schrijfkunsten in hartje zomer en de koude winter werd wel ineens zichtbaar. Dat bewijst maar weer hoe de seizoenen toch wel invloed hebben op creatievelingen, en niet alleen op crea bea’s.

En dat brengt mij bij ‘Zwemmen in Lood’, boek nummer drie dat ik binnen een uur helemaal uitgedacht had. Een boek over vriendschappen, zeeën van tijd en winterdepressie. (Een boek dat wat gemakkelijker uit te leggen is dan AHEA!). Een verhaal dat deels gebaseerd is op mijn eigen leven, en deels over andere struggelende leeftijdsgenoten. Want wat kan je doen als je zeeën van tijd hebt en niet weet wat je er mee aan moet? Stikkend door golven stress en tijd, zinkt ze door de zwaartekracht of blijft ze drijven? De eerste duizend woorden schreef ik in de avond van de zeventiende.

Zoals ik in het begin al vertelde, ging er ineens een verschrikkelijk bom af in mijn hoofd. Ik herbeleefde een oudere droom en deze inspireerde mij alleen al voor een boekplot, maar toen ik Duizend Stukjes Van Jou uitlas werd ik ineens geslagen door die bom op dezelfde dag. Het enige wat ik je nu wil vertellen over deze inspiratiebom is dat het te maken heeft met Achter Hemel en Aarde, heel wat herschrijven, een tweede en zelfs een derde boek in deze serie. Ja, een serie! Een serie van standalones? *knipoog*

En dan ‘Cortese’, Italiaans voor gul. Voor Nederlands moest ik een short story schrijven, en ik had dit verhaal zo verschrikkelijk snel af dat ik aan een tweede begon. Het is een verhaal van precies 1750 woorden en het zal binnenkort online komen!

Seizoen • afsluiten en begroeten

Het verschil tussen regenbuien en groeiende narcissen heeft iets aparts. Ze blijven staan ondanks de scheurende wind en de kogels die regendruppels voorstelen, een beetje slap, maar ze trotseren net als ik de seizoenswisseling. Na regen komt zonneschijn, een quote waar ik rond achttien maart best wat over na dacht. Ik denk dat ik klaar ben voor de lente.

Ben jij al lente-proof?

Liefs,
Femke