Daar zijn we weer. Precies zoals ik je beloofde ik de laatste update, nietwaar? Ik ben grote stappen aan het zetten met Achter Hemel en Aarde. Een nieuwe maand staat gelijk aan nieuwe doelen. Mijn grootste doel voor dit manuscript is om het uitgeverij-klaar te hebben voor het eind van dit jaar. Is dit realistisch? Ja. Is dit te bereiken voor 31 december? Ik vind van wel. Er is dus werk aan de winkel.
September
Manuscript-klaar klinkt goed, maar wat houd dat eigenlijk in? Versie vier én vijf moeten af (herschrijven na feedback en het proeflezer proces). Het doel leek nog akelig groot, en toen mijn laptop stuk ging, wist ik van ellende niet waar ik moest beginnen. Op het forum van de Writers:Community had ik het met andere schrijvers over doelen voor de nieuwe maand. Het woord SMART goals kwam voorbij, specifiek, meetbaar, acceptabel, realistisch en tijdsgebonden. Mijn doel tikt alle boxjes aan. Ik weet waar ik aan het eind van september wil zijn, dus verdeelde ik de taken over vier weken.
Week één • Rylan Chamberlain beter leren kennen.
Week twee • twee scènes herschrijven.
Week drie • de proeflezer vragen afmaken.
Week vier • Nienke’s aantekeningen toepassen EN een proeflezer oproep doen!
Dat is behoorlijk wat. Zeker nu mijn laptop maar gelukkig wilt mama mij haar laptop lenen. Maar nu deze week alweer voorbij is, wil ik je graag vertellen welke stappen in heb ondernomen om Rylan Chamberlain beter te leren kennen.
Maandag de vierde
Je vraagt je misschien af wie Rylan Chamberlain is. Rylan is een spierbundel van een vent, blond haar, grappenmaker, staat stevig in zijn schoenen – kortom, een gezellig koppie uit mijn fantasy manuscript om over te schrijven. Uit ook Nienke’s feedback bleek dat Rylan best wel plat is, wat doet hij in mijn boek en wie is hij? Maandag begon ik gelijk met brainstormen. Broers, zussen, familieachtergrond, waarom New York… De woorden vloeiden; grote familie, vierde stiekem wel een verjaardag, halfbroer.
Dinsdag de vijfde
Tumblr is verschrikkelijk handig voor character development. Vragenlijsten vliegen me de laatste tijd op de oren en in plaats van ze zelf in te vullen, liet ik dit Rylan doen. Rylans opa is overleden, tekenen met houtskool kalmeert hem het meest en zelfs Queen komt voorbij. Het beginnetje stond.
Woensdag de zesde
Wat ik nu over Rylan wist, wilde ik een dag laten sudderen. De ideeën vloeien dan vaak vanzelf. Daarom maakte ik (vlug voor Chicago Fire begon) een logboek waarin ik bij houd welk personage in welk hoofdstuk voorbij komt. Ooit deed ik een poging tot, maar het is toch verschrikkelijk handig. Het helpt mij om Rylans scènes wat uit te bereiden, om later plotholes op te lossen; het ligt bijna lijnrecht naast je outline. De groene vakjes zien er nog leuk uit ook in Excel!
Donderdag de zevende
Er kwam een herfstachtige vragenlijst voorbij… en omdat het weer dat ze voor de vrijdag hadden opgegeven niet al te best was, kwam ik zo goed in de warme sferen van de herfst. Als ik Rylan voor me zie, zie ik een jongen wie van koud weer houd. Als missies niet in de weg staan, zal hij om acht uur in de ochtend in de sportzaal staan. Ik gaf de jongen een nieuwe bezigheid: sportleraar. Ik zag hem rondrennen met al zijn neefjes over koude weiden. Rylan houd van best vreemde voedselcombinaties: balsamicoazijn over zijn ijs, citroenijs met karamelijs. Bij hem denk ik aan barbecue kruiden, geroosterde paprika en een ochtendroutine met een koude douche, aftershave, een hand door zijn blonde haar en klappend op zijn wangen – en dan grijnst hij.
Vrijdag de achtste
Scènes met alleen Rylan markeren, zodat ik mezelf meer in hem kon verdiepen. Rylan zit in bijna alle hoofdstukken, maar stukken met hem alleen komen na de helft van de hoofdstukken steeds minder langs. Daarom was zijn kennismaking zo belangrijk, en deze ga ik pas in week twee herschrijven. In totaal kwam ik op vier hoofdstukken die ik wat kan aanpassen om Rylan meer tot leven te brengen.
Vrijdag kon ik ook onverwachts mijn Macbook weer ophalen! Halsoverkop naar Roosendaal gereden natuurlijk, en wat bleek, álles staat er nog op; bestanden, de video waarin ik twee uur gewerkt had – zelfs de tabbladen stonden nog open. Ik ben heel dankbaar dat ik mijn laptop weer terug heb.
Zaterdag de negende
Ik moest onverwachts een uurtje invallen op het werk, en een uurtje minder schrijven is ook geen probleem. Voor zaterdag wilde ik graag die vier hoofdstukken herschrijven. ‘s Middags moest ik ook oppassen, maar ik nam gewoon mijn laptop mee. Voor het uurtje werken had ik al twee scènes aangepast en tijdens het oppassen een.
Zondag de tiende
Op zondag sliep ik voor het eerst sinds een lange tijd weer goed uit. Dat betekende dat ik voor twaalf uur niets nuttigs heb gedaan aan mijn boek, of voor één uur, of twee… pas om vijf uur in de avond bewerkte ik de laatste scène met Rylan. Dit was hoofdstuk 43, een rustig stuk waarin ik wat meer geschiedenis van de jongen kon vertellen.
Later die avond wilde ik wat andere ideeën digitaliseren, maar ik stuitte op de eerste zes hoofdstukken die ik uitgeprint had. Ik had hier al zinvolgordes veranderd, spellingsfouten aangestipt en mogelijkheden van scène veranderingen genoteerd. Ik wilde ze gelijk toepassen. En ik bleef maar doorgaan! Uiteindelijk heb ik twee grote scènes aangepast en het maakt het gelijk een stuk leuker. Ik ben er helemaal blij mee!
Volgende week wil ik twee hele hoofdstukken herschrijven. Natuurlijk ga ik dan ook weer een schrijfdagboek bijhouden, het is leuk om zo terug te lezen hoe productief ik ben geweest. Zie ik je bij de volgende update?
Liefs,
Femke
Het verlaten manuscript
Deel één
Deel twee
Deel drie
Deel vier
Deel vijf
Deel zes
Deel zeven
Deel acht
Deel negen
Deel tien
Deel elf
Deel twaalf
Deel dertien
