Na zo’n maand als Camp NaNoWriMo waar het uitdagende aspect is om elke dag te schrijven, kan ik je beloven dat het ook een dip veroorzaakt. Het kan namelijk best intensief zijn. Om daarom een gezonde schrijfroutine te creëren, heb ik een aantal factoren én tips van mijn favoriete auteurs op een rijtje gezet.
Wat speelt er mee om een goede schrijfroutine te hebben?
- Een fijne werkplek. Kale muren, muren vol met aantekeningen en schetsen of een tussenweg met een kaal stuk achter je laptop en daar boven een moodboard;
- Wanneer ben jij het creatiefst? Met Camp schreef ik vooral ’s avonds, dan had ik alle afleidingen en taken van de dag achter de rug, maar misschien werk jij liever first thing in the morning aan je manuscript. Dat deed ik een paar zomers geleden: tussen 10:00 en 12:00 schreef ik aan een contemporary genaamd ‘Zwemmen met lood’;
- Weet precies wat er moet gebeuren. Ben je een pantser, iemand die niet plot, dan maakt dit onderdeel voor jou niet uit. Door een goede outline te hebben waarin staat wat er op dat moment moet gebeuren, ben je niet steeds afgeleid;
- Kies je dag. Een dag kiezen? Ik hoor je haast al denken ‘moet ik niet elke dag schrijven?’, nee hoor. Schrijf wanneer het uitkomt, maar het is ook belangrijk om niet te wachten tot inspiratie komt aanwaaien. Door gewoon te doen en te proberen kom je veel verder dan te wachten (ik bevind me hier schuldig aan en voor je het weet is er een half jaar voorbij);
- Zet een doel. Een doel hoeft niet per se 1000 woorden per dag/sessie/uur te zijn. Zo heeft een van mijn favoriete schrijvers, V.E. Schwab, een doel gesteld om een wordsprint van 20 minuten te houden. Soms zelfs meerdere per dag. Het helpt om je doel zo realistisch mogelijk te houden. Weet je niet hoe snel je schrijft? Test het dan eens uit! Op de Typing Speed Test-pagina testte ik dat ik 58 woorden per minuut schrijf (als ik weet wat ik wil schrijven). Dus uitgaande van 50 woorden per minuut, zou ik er 3.000 kunnen schrijven in een uur. Maar dan is de vraag, wil ik echt een uur gefocust schrijven of toch ik kleinere sessies?
- Last but not least, een stiekeme zesde tip: doe wat voor jou werkt. Schrijf je liever per hoofdstuk? Doe dat. Een alinea per keer? Yes, queen! Een pressure cooker van 5 minuten? O, yeah!
Een schrijfroutine is voor iedereen anders. Daarom vroeg ik mijn favoriete auteurs (met twee verschillende genres) hoe hun schrijfroutine eruitziet.
Chinouk Thijssen
Foto: Prisca Visser
“Ik werk nooit (meer) met een wordcount. Voor een schrijfsessie zet ik een timer voor een uur en dan zie ik wel wat daaruit komt. Als ik mezelf zo kort de tijd geef, ben ik vaak productiever dan wanneer ik mezelf een wordcount als doel geef.
Meestal schrijf ik een eerste versie in zo’n 8 weken (uiterlijk 60.000 woorden. Dan heb ik alle fases doorgemaakt die er zijn. Het ene moment vind ik mijn boek fantastisch en daarna denk ik weer: dit is verschrikkelijk. Ik vind het ook nog steeds eng om zo’n versie dan naar mijn proeflezers te sturen. Dan vrees ik dat ze me zullen vertellen dat het helemaal niks gaat worden. Maar gelukkig valt het herschrijfwerk altijd wel mee (als ik er een dag over na heb gedacht). Ik trek er twee weken voor uit om alle tips te verwerken en dan begint het opnieuw: doodeng om de nieuwste versie naar mijn uitgever te sturen. Maar die reageert altijd heel leuk en enthousiast.”
Chinouk schrijft al jaren, maar in de afgelopen twee jaar zijn er vijf nieuwe boeken van haar verschenen – waaronder de populaire trilogie ‘Truth or Dance’. Zo heet de chatgroep waar India, Lisa, Nikki en Zoë opeens aan worden toegevoegd. De meiden dachten dat ze gewoon auditie konden doen om toegelaten te worden tot de balletopleiding, maar dat blijkt een vergissing. Chinouks nieuwe boek heet ‘Dubbelleven’, het volgt het verhaal van een meisje dat zichzelf letterlijk verliest in de liefde. Welk boek ga je als eerst lezen?
Valentijn Ringelberg
“In veel dingen heb ik maar een korte aandachtsspan, zo ook tijdens het schrijven van een boek. Tijdens het verzinnen en plotten van een verhaal kan ik uren dagdromen, maar de arbeid van het schrijven zelf deel ik op in behapbare stukjes. Per schrijfsessie doel ik meestal op een woordenaantal van ongeveer 500 woorden en dit lukt vaak wel binnen een halfuurtje. Op deze manier probeer ik ongeveer twee schrijfsessies per dag in te plannen, een in de ochtend en een in de avond.
Als schrijver is het erg belangrijk om uit te zoeken waar je krachten liggen en waar juist je zwaktes liggen. Mezelf opleggen om hele dagen achter elkaar aan mijn boek door te tikken gaat voor mij niet werken. Dat is iets dat ik van mezelf heb moeten accepteren en het helpt me om mezelf niet meer zo met de werkwijze en het tempo van andere schrijvers te vergelijken.”
‘Voorbij het Wederwoud‘ is Valentijns debuut bij Hamley Books die in september uitkomt. Het volgt zussen Céli en Phaun die diep in het Wederwoud wonen. Céli lijdt al jaren aan een onverklaarbare en ongeneeslijke ziekte en Phaun zet alles om alles om haar zus te ondersteunen. Om haar zus en zichzelf een kans op een nieuw leven te geven, moet Phaun een reis maken door het majestueuze Wederwoud. Een tocht waarbij ze vreselijke keuzes moet maken en tot het uiterste moet gaan. Je kan het boek al pre-orderen!
Rani de Vadder
“Ik zie vaak posts langskomen over schrijven en plannen. Schrijven zit bij mij al goed, maar plannen… Nee, bij mij gaat het er heel anders aan toe! Als ik mijn schrijfroutine zou moeten omschrijven, kan ik je meteen vertellen dat ik een compleet warhoofd ben. Mijn verhalen schrijven zichzelf, waardoor ik heel vaak verrast wordt door plottwist of nieuwe personages. Dat vind ik echt geweldig, want zo blijft het hele proces voor mij ook een beetje een mysterie. Ik begin met een idee – vaak de plot – en al de rest ontvouwt zichzelf. De eerste zinnen op papier zetten, gebeurt bij mij dus random. Vaak start ik met een personage waarvan ik soms niet eens weet wie hij of zij is. Maar zodra ik die eerste paar zinnen heb, gaat het vanzelf. Als ik eerlijk moet zijn, heb ik niet zoveel last van moeilijke momenten. Bij Toxine was dat zeker niet het geval! Vaak zie ik posts over té weinig schrijven… Nou, ik schrijf net té veel. ‘Toxine’ was in zijn eerste versie meer dan 120.000 woorden! Ik ben serieus, dat was echt veel te veel. ‘Kill your darlings’ was voor mij een ware marteling (volgens mij stierf toen ook een stukje van mezelf), maar het was het waard. Nu is het boek veel sneller en spannender. Met korte en nuttige hoofdstukken, zonder een overbodige infodump. Gelukkig deed ik over die eerste versie niet zo lang – verbazingwekkend genoeg maar iets van 5-6 maanden – en daardoor was het herschrijven niet al te veel tijdverlies.
‘Toxine‘ is Rani’s debuut bij Hamley Books. Als Offer en bezit van de Opperheer heeft Khala geen beslissingsrecht over haar eigen leven. Want hij wil haar bijzondere gave, haar Talent om te doden door een enkele aanraking, voor zichzelf gebruiken. Enkel zo kan hij de toxische macht over zijn rijk vergroten en zijn vijanden voorgoed vernietigen. Om uit zijn klauwen te blijven, moet Khala vluchten. Samen met een mysterieuze bandiet en een roodharige furie begint ze aan een hels avontuur.
Zoals je ziet verschilt het enorm. Daarom wil ik je er nog eens op wijzen dat je lekker moet doen wat voor jou werkt. Maar weet dat ik hier zit om je aan te moedigen.
Liefs,
Femke
Dit zijn de boeken die ik noemde:
