Zaterdag, 22:24 uur
Het is donker. Nog niet helemaal zwart, een grijsblauwe tint. Een halfuur geleden kleurde het nog vuurrood en violet, enkele grijze wolken aan de lucht. Iets over half negen zat ik klaar, rode fineliner in m’n rechterhand, appelpartjes in de linker, Dotan in mijn oren en met mijn vrienden op papier. De laatste dertig pagina’s lagen voor me, een taakje dat ik door de hitte al twee dagen uitstelde maar vanavond pakte ik het er bij. Snel ging het niet maar ik genoot van de laatste paar hoofdstukken – mijn favorieten. Hoe kan je zoveel van je eigen boek houden? Mijn grijns groeide groter en groter. Ik hoop dat anderen er ooit ook net zo veel van houden. Lichtgevende letters van mijn toetsenbord en nog 34% aan batterij. Morgenochtend zal ik de tweede draft digitaal af ronden. Ik kwam die ene quote weer tegen, waar ik zo trots op was zodra ik het geschreven had. Het maakt me nog steeds heel blij. ‘Het regende splinters plexiglas en glas-in-lood kristallen.’
Vrijdag 2 juni, 11:32 uur
Dus ja, versie twee is ook af. Eerst wilde ik heel graag mijn derde boek, Zwemmen met lood editen, maar ik ben nog niet klaar met Achter Hemel en Aarde – ik wil er niet klaar mee zijn. Daarom heb ik besloten om gelijk door de gaan met versie drie. De edits die ik wil verrichten kunnen gemakkelijk doorgaan zonder de lange pauze tussen versies die je bijna overal wordt aangeraden. Laatst las ik een tip over het editen van je boek: herschrijf alles – iedere zin, ieder werkwoord, verander de structuur van de zin. Alles. En neem de tijd. Dit probeerde ik met mijn derde boek maar het voelde zo vreemd, dat is ook een reden waarom ik met dit boek door ga. Bij dit boek wil ik het wel proberen om zin voor zin opnieuw te typen. Ik moet alleen nog een handigheidje vinden.
Op ShaelinWrites haar website zag ik iets voorbij komen over 70 scenes; er zitten ongeveer 70 scenes in een boek. Dus ik begon te tellen. Ik schreef alles op in mijn notitieboek. Uiteindelijk staan er net geen 100 scenes op papier maar 98. 28 meer dan dat Shaelin zei. When doubt kicks in, Google it. Voor een fantasie boek zullen er tussen de 50 en de 200 scenes zitten, en ik hoorde de website al zeggen ‘zie je wel, Femke, rustig maar’. Natuurlijk kwam ik enkele scenes tegen waarvan ik dacht dat ze overbodig waren, maar die schreef ik ook op met de paginanummers erbij. Straks markeer ik die stukken nog zodat ik er later nog eens naar kan kijken. Er is dus helemaal niets mis met mijn 98 scenes!
Het is heel fijn dat ik op de vrijdagen op stage vaak mijn eigen ding kan doen, zo werk ik lekker door aan mijn boeken. Ik blijf leerlinge helpen in de mediatheek, lees stukjes van de boeken die voorbij komen, lunch gezellig met collega’s. De 19e kwam er zelfs een leerling bij me zitten want ze wilde een stukje lezen en we hebben twee uur gekletst over boeken, series, films en schrijven. Meer kan je niet vragen toch? Ik genoot er van want het voelde heel spontaan.
Wat ik zo nog ga doen? Wie weet maak ik een beginnetje aan de derde versie. Er is nog een scene die ik moet schrijven omdat ik ‘m met m’n stomme kop vergeten was. Het is best een belangrijke scene! Maar ik weet ook nog dat ik er toen geen inspiratie voor had. Later in het boek schreef ik eenzelfde situatie nog eens, omdat ze toen in een ander land waren met een andere cultuur en ja, dan veranderen er dingen. Ook al gaan ze beiden over dezelfde ceremonie, in iedere scene zitten belangrijke herkenningspunten voor het verhaal die niet te missen zijn. Dus, to do: versie drie zin voor zin beginnen, schrijf de ceremonie-scene & pluk de overbodige scenes er ook uit. Ik ben benieuwd waar het woordaantal eindigt!
Hoe gaat het schrijven bij jou? Staan er leuke to do’s op je lijstje?
Liefs,
Femke
Het verlaten manuscript
Deel één
Deel twee
Deel drie
Deel vier
Deel vijf
Deel zes
Deel zeven
Deel acht
Deel negen
Deel tien
Deel elf
Deel twaalf
Deel dertien
4 Reacties