Daar zit ik dan. Laptop voor mijn neus, camera naast me, Storytelling in 12 stappen opengeslagen, notitieboek open met hiërarchie krabbels, acht tabbladen op mijn laptop, nog eens zes op mijn telefoon van Wikipedia én vijf verschillende notities op mijn telefoon, allemaal beginnend met een emoji van een waarzeggers glazenbol om aan te tonen dat ik druk bezig ben met het brainstormen van een vervolg van Achter Hemel en Aarde.
Dat was 25 maart. Zo zijn we, op het moment dat ik dit in de bus schrijf, twee en halve maand verder. Het is vandaag vijf juni en ik ben druk met inpakken. Een paar dagen eerder vierde ik het twee jarige bestaan van het idee. Ik wist al iets over Carré in februari maar creëerde haar en de wereld in juni 2016. Zo’n twee jaar later zijn we vijf versies verder, ben ik een hele hoop feedback rijker en staat het geraamte voor deel twee klaar. Ja, Carré komt weer terug. Maar man, wat is een vervolg bedenken als je het niet gepland hebt lastig. Wat heb ik nog niet over Carré en de wereld verteld?
Ondertussen zijn we weer een tijdje verder en ben ik één scene rijker. Het plannen van een boek gaat met gekke vlagen. Je moet niet op inspiratie wachten maar je moet er ook niet achteraan gaan. Op die manier blokkeer je jezelf. Been there, done that. Ik had het gevoel dat ik het te veel forceerde. Dus focuste ik me meer op films, boeken en muziek en liet ik het in mijn achterhoofd sudderen. Op de vakantie had ik het er met Nienke over om toch wat meer te free-writen. Dat deed ik eigenlijk nooit. Al helemaal niet meer ’s avonds om alles uit mijn hoofd te gooien. Raad eens? Sinds ik terug ben van vakantie is dat ik bijna iedere avond doe. En ik maak mijn to do lijstje voor de volgende dag. Maar ook daar zit ik een valkuil, want ik schreef het volgende:
‘Thuis zijn betekend ook meer to do lijstjes, meer orde, minder vergeten maar ook uitstellen. Ja, het gebeurd nog steeds.’
Sinds ik thuis ben heb ik al vaker momenten gehad waarop ik realiseerde dat ik de dag veel beter had kunnen besteden. Het is nu 23:23 op een zaterdagavond. Tja, ook vandaag had anders gekund. Zo had ik dit vanmiddag kunnen schrijven. Maar dat deed ik niet. Ik was veel te diep in een YouTube-gat beland waar ik Crime Watch Daily video’s keek. Oké, ik kreeg er wel inspiratie van (nee, er komen geen thrillers aan) maar dit waren me iets te veel lege uren. Maar Shawn Mendes staat wel op, dat is ook een voordeel van vanavond.
Dus tja, AHEA gaat een beetje langzaam op het moment. Wel kreeg ik een bestandje van de tweede helft van het boek terug van Melissa – boordevol feedback. Dus daar kan ik wel mee aan de slag, maar ik procrastinate. En errug. En ik kan verder met LIS, en twee (of drie) andere verhalen… Stiekem ben ik benieuwd naar de volgende keer dat ik weer een update voor je heb, hoe lang dat weer gaat duren.
Liefs,
Femke
Het verlaten manuscript
Deel één
Deel twee
Deel drie
Deel vier
Deel vijf
Deel zes
Deel zeven
Deel acht
Deel negen
Deel tien
Deel elf
Deel twaalf
Deel dertien
